Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Bong Da City Biografia


Είναι πολύ όμορφο να γνωρίζεις περισσότερους ανθρώπους που οι απόψεις τους και τα πιστεύω τους στο χώρο της Ελληνικής hip hop κουλτούρας ταιριάζουν με τα δικά σου. Το όνομα τους Bong da City, γνωστό ή όχι δεν παίζει ρόλο. Μια μπάντα με άποψη, που βλέπει με άνοιχτα τα μάτια και όχι μισόκλειστα, γνωρίζοντας τι συμβαίνει στη σκηνή, προσπαθώντας εδώ και χρόνια να παρουσιάσουν τη δουλεία τους με τον καλύτερο τρόπο, έχοντας οδηγό τη φλόγα του αληθηνού rap και της εξέλιξης. Relik, Inka, Jessy Blue, Mani, Tsaki, Στυλ Mo, Κακοήθης, Mastigo, Mast, Ε.Π. και Άδοξος είναι η καρδιά του Bong και το FLIPSIDE άραξε μαζί τους ώστε να σaς μεταφέρει τις απόψεις τους. Τελικά το αληθινό δεν εξαφανίζεται εύκολα.
Πώς ξεκίνησε το Bong Da City; Γνωρίζουμε ότι είστε χρόνια στη μουσική σκηνή, οπότε θα θέλαμε να μας πείτε το ιστορικό σας.
Πριν τους Bong da City υπήρχε ένα γκρουπ που λεγόταν «Φοβίες» όπου ήμουν εγώ ο Μο και o Alfa, υπήρχαν και οι «Δύχως Συμπόνια» που ήτανε η Μαρία και ο Mast. Η γνωριμία μας με όλα τα μέλη του γκρουπ υπήρχε αρκετά χρόνια. Φοιτητής με τον Tsaki στην Κρήτη καταλήξαμε στο να φτιάξουμε ένα σχήμα όλοι μαζί, ο καθένας με το δικό του στυλ, πράγμα που βαφτίσαμε Bong da City. Τα δύο cd που έχουμε βγάλει ως Bong da City το “Gotham tape” και “Arkham asylum” βγήκαν πριν δύο καλοκαίρια το πρώτο και το δεύτερο πριν λίγους μήνες.

Περιγράψτε μου τι ακριβώς συμβαίνει με την νέα σας δουλεία και με ποιον τρόπο την αποκτάει κάποιος;
Η πρώτη μορφή που κάποιος μπορεί να αποκτήσει τη νέα μας δουλεία είναι το internet. Δίνουμε την δουλεία μας απλόχειρα στο κοινό μας και στις συναυλίες μας σε μορφή cd, γνωρίζοντας ότι όσοι την κατεβάσουν από το net υπάρχει περίπτωση να μην έρθουν στο live μας.

Πες μου λίγο για την διαφορά της πρώτης σας δουλειάς από την δεύτερη.
Την πρώτη μας δουλειά τη βγάλαμε από σπόντα. Όλοι είχαμε γράψει αρκετά, αποφασίζοντας να βγάλουμε ένα άλμπουμ που θα μας αντιπροσωπεύει όλους. Μετά από την πρώτη δουλειά θέλαμε να παρουσιάσουμε την επόμενη πιο σοβαρά. Να μην έχει τη μορφή παρέας, αλλά ενός crew. Βέβαια προσπαθήσαμε πάρα πολύ να είμαστε όλοι στον ίδιο ρυθμό έμπνευσης, πράγμα που ήταν αρκετά δύσκολο γιατί αρκετοί γράφανε τον πρώτο χρόνο, μετά σταματήσανε και γενικά δεν υπήρχε αρμονία στην όλη κατάσταση. Υπάρχουν κάποιοι που είναι Bong και δεν έχουν συμμετοχή όσο θα έπρεπε, αλλά παρόλα αυτά η δουλειά μας εκπροσωπεί όλο το crew.

Ποια η γνώμη σας για την Ελληνική hip hop σκηνή από το παρελθόν μέχρι και σήμερα;
Αν στη βάση υπήρχαν οι A.Γ. θα ήτανε πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Όχι ότι δεν έχουμε σεβασμό σε αυτό που έκαναν οι πιο παλιοί και ότι σαν συγκροτήματα δεν ήταν καλά, απλά το Ελληνικό rap ταυτίστηκε πάνω σε αυτούς που στην τελική δεν ήταν rap το αποτέλεσμα που έβγαζαν προς τα έξω. Σήμερα το rap έχει πεθάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Πραγματικά μετράει την τελευταία του δεκαετία με το ζόρι και μετά ή θα εξελιχθεί σε κάτι άλλο ή δεν ξέρω τι. Στην Ελλάδα πέθανε πριν καν γεννηθεί. Τα συγκροτήματα που κρατούν το rap ζωντανό στην Αθήνα είναι καθαρά ο Εισβολέας οι RNS, Βήτα Πείς και Ψυχοδράμα.

Το πρόβλημα που υπάρχει στο χώρο στο θέμα της παραγωγής για έναν mc πως το βλέπετε;
Στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν παραγωγές και αρκετά καλές, απλά δίνουν τις παραγωγές τους σε λάθος. Και τα παιδιά που έχουν τις ικανότητες να ραπάρουν σε μια καλή παραγωγή δεν πέφτουν χαμηλά ώστε να γλείψουν κάποιον παραγωγό. Πιστεύω ότι οι παραγωγοί θα έπρεπε να ψάχνουν για καλλιτέχνες και όχι το αντίστροφο. Εμείς έχουμε άτομα από το γκρουπ που κάνουν παραγωγές, τους Μανι, Jessy Blue και Mast, όποτε δεν μας αγγίζει πολύ το συγκεκριμένο θέμα.
Τα μέσα επικοινωνίας που καλύπτουν το rap στην Ελλάδα είναι υγιή;
Το αντιπροσωπευτικό για τη σκηνή μας όπως πιστεύουν κάποιοι είναι το hip-hop.gr και πραγματικά δεν ξέρω γιατί έχει συμβεί αυτό, γιατί το συγκεκριμένο site ξεκίνησε το ‘96 ως funsite των ZN και σήμερα το 2010 έχει καταλήξει σαν το κύριο site της σκηνής, όπου ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του. Βέβαια υπάρχουνε άλλα πιο μικρά sites που κάνουν σωστή δουλειά. Ένα από αυτά είναι το Bourilog που έχουμε ανεβάσει και το νέο μας CD.

Πως βλέπετε το γεγονός ότι πολλοί mcs εμπορευματοποιούν το rap τους και πλέον σε κάθε λαϊκό κομμάτι ακούς και κάποιον να ραπάρει;
Μπορείς να κάνεις ένα κομμάτι που απευθύνεται σε όλο το κοινό, αλλά αν παραδέχεσαι ότι ο στόχος σου είναι αυτός, χωρίς να προσποιείσαι underground και το κάνεις καλά. Υπάρχουν κάποιοι που δεν το κάνουν καλά και κάποιοι που άλλαξαν στην πορεία κάνοντας κομμάτια mainstream, αλλά ραπάρουν καλά πάνω σε συγκεκριμένες παραγωγές. Πολλοί rappers έχουν δώσει πάρα πολλά στη σκηνή αφήνοντας στην ιστορία ανεκτίμητες δουλείες και σήμερα τους βλέπεις σε άλλη κατάσταση. Όταν κάποιος εμπορευματοποιήσει το rap του, που για μένα είναι κάτι που δεν πρέπει να γίνεται, και δεν το κάνει και καλά τότε υπάρχει πρόβλημα. Το θέμα είναι να λες αυτά που θέλεις εσύ και όχι αυτά που θέλει να ακούσει ο κόσμος.
Έχουμε να προσθέσουμε κάτι για την σκηνή του graffiti που έχει άμεση σχέση με το συγκεκριμένο είδος μουσικής;
Από όλο το σχήμα βάφαμε όλοι πιο παλιά οπότε στηρίζουμε ακόμα τα crews που μένουν αληθινά. Μεγάλο σεβασμό στους udk, fix, skids, frogs, hit, και τους παλιούς SR, TBA και heroes acid dbs sbw twix pmc drops. Ένα μεγάλο ευχαριστούμε για το εξώφυλλο που μας έκανε ο Zad Iloe. Όσο υπάρχει graffiti στην Αθήνα πιστεύουμε ότι θα δίνει δύναμη και στη σκηνή του hip hop.


Θα θέλατε να πείτε τα props με το κλείσιμο μας;
Σε όσους λείπουν από το Bong πολλούς χαιρετισμούς, το Καλαμάρι, εσάς που μας κάνατε το interview, ώστε να πούμε αυτά που θέλαμε και σε όλη τη skateboarding και graffiti σκηνή, RNS στον κανόνα supreme, dp8, Παπαγιάννη, bouriblog, inhiphop.gr, Άκη, Μάρκο, arvatsou, sick, paranoia, mega, σε όλους τους ανώνυμους που είναι δίπλα μας για το γαμώτο, στο παιδί, στον Σωτήρη, Πετράλωνα, Κουκάκι, Νέο Κόσμο,στο SOS CREW και σε όσους ξεχάσαμε συνεχίστε να κάνετε καλά αυτό που κάνετε. Peace!! Bong da City!!!

Bhta peis viografia

Οι Βητα Πεις ξεκίνησαν στα τέλη του 2001.
Τα μέλη του συγκροτήματος είναι: Άσαρκος(MC), Λάμπρος(MC), Hatemost(MC), Φορτσάτος(MC), J-Turn(DJ), Elz(Παραγωγός), Mr. Tickles(Παραγωγός). Έγουν βγάλει τέσσερα αλμπουμ το "Αθάνατο", το "Αξέχαστο", το "Άκυρον" και το "Για τους οπαδούς". Δεν είναι σε καμιά δισκογραφική εταιρία. Οι μουσικές και οι ηχογραφήσεις γίνονται σ' ένα home studio.

Albums:Αθάνατο, Αξέχαστο, Άκυρον, Για τους οπαδούς
Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί… όχι…
Απλά στο χαρτί ξεσπάω…

Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία…
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι…

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Αφήνω τόπο σ’αγαπώ στην άκρη μεγάλωσα με αξίες
Όσοι με θέλουνε και δίνουν αγάπη κάθονται δίπλα μου για να περάσουμε δυσκολίες
Να μαζέψουμε δυνάμεις, να πεθάνουν οι φοβίες
Γυρεύω έρωτα, καυτές αγκαλιές, φιλιά…
Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα…
Οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιώμα
Κάθε βόλτα στην Αθήνα, κάθε γκολ, κάθε ρίμα κάθε συμβουλή που πήρα κι έδωσα σε κάθε βήμα…
Είμαι ο Χρήστος κι εγώ τα λέω χύμα κι αν με προδώσατε, σκεφτείτε το είναι κρίμα…

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι δεν με σέβονται σαν άνθρωπο
Άσε τους βήτα πεις και τον άσαρκο
Έχουν την έννοια οικογένεια σημαία
Όχι την πατρίδα μου γαμώ την νεολαία
Που έχει χαθεί σε διευθύνσεις ηλεκτρονικές
Ανθρώπινες φαγωμένες μηχανές καταντήσατε
Ό,τι σιχαθήκατε γίνατε…
Κάπου χαθήκατε τον γυρισμό δεν βρήκατε
Αναρωτιέμαι πρέπει να στεναχωριέμαι;
Έχω πληγές από σας και δεν ξεχνιέμαι
Μωρό μου χάθηκες, φίλε μου χάθηκες…
Ό,τι νιώθω γράφω συγνώμη μα δεν κρατιέμαι

«αυτό το κομμάτι, ηχογραφήθηκε σε δύσκολες ημέρες… ξέρω ποιοι άνθρωπο είναι δίπλα μου, τους σέβομαι, τους αγαπώ τους εκτιμώ και αυτοί επίσης… οι υπόλοιποι πούλο…»

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι...

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Κανόνας πρώτος, ζούμε μονο μια φορα γι αυτό κοίτα τα χείλη σου να ναι χαμογελαστά, να ζεις την κάθε σου στιγμή, το κάθε σου λεπτό και όταν θα σου χαρίζουν κάτι ρε να λες ευχαριστώ. Κανόνας δεύτερος, κανέναν δεν αξίζει να μιμείσαι να είσαι ότι νιώθεις και να μην γελοιοποίησε μην ακολουθείς μόδες είναι ρόδες που γυρνάνε αν δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε δεν ξέρουμε που πάμε.. Τρίτος κανόνας και άκουσε τον καλά, μην το σκεφτείς ποτε σε φίλο σου να παίξεις πουστιά, γιατί γνωστοί είναι πολλοί μα φίλοι λίγοι τελικά όσο μεγαλώνω μου το θυμίζουνε καθημερινά. Τέταρτος κανόνας και αφορά τα λεφτά, όλοι τα θέλουν τα ζητάν τα πούστικα είναι γλυκά μα κοίτα μην πουλήσεις τα όνειρα σου γι αυτά γιατί μετά θα κλάψεις μικρά και θα ναι αργά.. Πέμπτος κανόνας και απ τους πιο σημαντικούς η οικογένεια σου είναι πάνω απ όλα ρε με ακούς? Το άλφα και το ωμέγα αγάπη που δεν συγκρίνετε το αίμα νερό δεν γίνετε. Έτσι κανόνας νούμερο έξη, μην αφήσεις κανέναν με συναισθήματα να παίξει, αν πισώπλατα σε χτυπήσουν να σφύξεις τα δόντια σου και γάμησε τους όλους να πατάς πάντα στα πόδια σου. Έβδομος κανόνας υγεία πάνω απ όλα όλοι κρεπαλιαζουμε το ξέρω ρε ξεκόλλα, τι να κανείς, το κεφάλι πρέπει να γεμίσει μην φέρεσαι σαρκικά η ψυχή μόνο θα ανθίσει. Οκτώ όμως σε θέλω προσεχτικό μείνε μακρυά απ το πιο ρούστικο ναρκωτικό, αν είσαι έμπορος ηρωίνης απλά θα σου το πω εύχομαι όταν πεθάνεις να μην αντικρίσεις θεό. Νούμερο έννοια μην την ρωτήσεις γιατί δεν είναι κοντά σου τώρα την βλέπεις και γυρνάν τα σωθικά σου να της πεις σε ποιον σατανά πούλησες τα όνειρα σου? Σε ποια κόλαση τώρα λιώνει η καρδια σου ? Στάσου ένα λεπτό, μην με πεις κομπλεξικό, έχω μάθει να πιστεύω στους ανθρώπους να αγαπώ παρόλα αυτά είμαι εδώ και δεν ξεχνώ τον κανόνα νούμερο δέκα, ποτέ μην εμπιστεύεσαι γυναίκα..


Αν ήσουνα γυναίκα που δεν είσαι πάρε δέκα
το μικρόφωνο θέλει αρχίδια θέλει ρέντα
θέλει εμένα και μένα ταλέντα με λόγο
για το καθένα και θα σε ρίξουμε δεν είναι ψέμα.
Άσαρκος
Δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο να σε ρίξω στην πρώτη μάχη
σα να ρίχνω την γκόμενα σε κρεβάτι
βγάζω τα βίτσια μου και γαμώ και δέρνω τα κορίτσια μου
γλυκόλογα όχι δεν παίζουνε στα μικρόφωνα
τη νύχτα τούτη έχω μπαρούτι αντί για λουλούδι
τζούρα από τη κόλαση για κάθε αγγελούδι
σεισμός ερωτικός μάλλον εμπρησμός
τώρα φώτα παντού όχι χαμηλός φωτισμός
ραντεβού με τον λόγο μου σε ενοχλεί σε πειράζει
έχω τόνους δυναμίτη και μοιάζω με καμικάζι
πειρατεία σε κάθε στενό και πλατεία φέτος
και του χρόνου θα ‘χει πάλι γαμήσι με βια
η χρονιά του δρόμου επιστρέφει καταστρέφει κάθε βλάκα
που φέρεται γυναικεία μωρό μου δεν κάνω πλάκα
ένα δυο τρία η αλήθεια από τα χείλη μου
να δούμε ποιος έχει τα αρχίδια μέσα στο παιχνίδι μου.
12ος Πίθηκος
Μωρό μου
καλησπέρα αν ήσουν γκόμενα μου θα ‘σουν λέρα
μα διάλεξες να είσαι αντίπαλος και κάνε πέρα
νομίζεις πως με το να με προσβάλλεις θα κερδίσεις
έχω λύσεις για τις γυναικείες σου ερωτήσεις
μη μιλήσεις σιγά κούκλα μου το καλσόν θα σκίσεις
να έχεις λόγο το μικρόφωνο πριν μου ζητήσεις
και αν το τολμήσεις τότε μπορεί να με γαμήσεις
όπως άμα πιεις το γάρο μετά θα το σβήσεις
άμα δεν το χεις πιει έχεις κομπλάρει και το στρίβεις
οπότε δυστυχώς ξανά τα πόδια σου ανοίγεις
κάτι κρύβεις γι’ αυτό μια ζωή γκρινιάζεις
στο ‘πα τόσες φορές μα δεν με πιάνεις μη κοντράρεις
τι θα με αποκαλέσεις αδερφή
θα ήθελες πολύ να έχεις αρχίδια αντί για μουνί
μερικοί σηκώσανε τις μύτες του ψηλά
σα κάτι γκόμενες πουτάνες που δεν μας τα ‘παν καλά.
Αν ήσουνα γυναίκα που δεν είσαι πάρε δέκα
το μικρόφωνο θέλει αρχίδια θέλει ρέντα
θέλει εμένα και μένα ταλέντα με λόγο
για το καθένα και θα σε ρίξουμε δεν είναι ψέμα.
Αν ήσουνα γυναίκα που δεν είσαι πάρε δέκα
το μικρόφωνο θέλει αρχίδια θέλει ρέντα
θέλει εμένα και μένα ταλέντα με λόγο
για το καθένα και θα σε ρίξουμε δεν είναι ψέμα.


AKOUSTE PWS XONEI O 12oS NA MA8ENETE!!!

Spike69 - Antio DEN  BRIKA TOUS TIXOUS SORRY ALLA AKOUSTETO 

WREO FREESTYLE DOSEE 

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Ραψωδός Φιλόλογος - Θανατοποινίτης
Φυλακισμένος επ΄ αóριστον στο ίδιο κελί 

23 χρóνια τώρα δίχως να περιμένει την χάρη 
απó κάποιον ευαίσθητο δικαστή 
Δεν ευελπιστούσε να ξαναδεί ήλιο ούτε φεγγάρι. 
Περίμενε απλά να εκτελεστεί η ποινή 
χωρίς να περιμένει τίποτα πλέον απó κανέναν. 
Κανένα επισκεπτήριο πλέον δεν τον συγκινεί. 
Όλα τα γνωστά του πρóσωπα του φαντάζουνε ξένα 
Δεν είχε ενδιαφέροντα, χóμπι κι ασχολίες. 
Μ’ άλλους φυλακισμένους δεν είχε ποτέ φιλίες. 
Καθóταν και περίμενε τον χρóνο να περάσει, 
μέχρι να εκτελεστεί και η ψυχή του να ησυχάσει 
Ώσπου μια μέρα μέσα στο κρύο κελί του 
ανακάλυψε κάτι που άλλαξε την ζωή του. 
Κάτω απó το μουχλιασμένο τσιμέντο σε μια γωνία 
βρήκε μια άσπρη μισοφαγωμένη κιμωλία. 
Κι’ άρχισε να γράφει στίχους στου κελιού του, 
στίχους με μóνους ήχους τα βήματα των φυλάκων στην απομóνωση 
Κάνοντας με μανία κάθε σκέψη ραψωδία, 
μέσα σε μπουντρούμια κρύα να είναι η μóνη του εκτóνωση. 
Και γράφοντας τους στίχους του ο καιρóς περνούσε 
Έπαιρνε την κιμωλία αγκαλιά και της μιλούσε, 
παραληρούσε νóμιζε óτι του απαντούσε. 
Να μην τελειώσει πριν πεθάνει την παρακαλούσε 
Και τóτε ορκίστηκε το σώμα του 
πως θα’ ταν το μóνο που θα τους επέτρεπε να περιορίσουν 
Στην ηλεκτρική καρέκλα ώσπου να’ ναι καθιστóς, 
μα το πνεύμα του θα ήταν ζωντανó κι’ αφού τον ψήσουν. 
Κι’ óσο η μέρα της καταδίκης πλησίαζε, 
η φήμη óτι θα επέστρεφε οργίαζε 
Οι πιο πολλοί δεν την παίρναν στα σοβαρά, 
μα τα πρóσωπά τους τα λαμπρά κάτι άγνωστο επισκίαζε... 

Λίγες μέρες μετά απó τους στίχους 
δεν είχε μείνει κενó σημείο πάνω στους τοίχους 
Είχε γράψει στο πάτωμα, το ταβάνι τα κάγκελα 
με λóγια ψυχασθενικά, επιθετικά, παράλογα 
Η κιμωλία του είχε σχεδóν τελειώσει, 
απó την αϋπνία τα μάτια του είχαν θολώσει 
Ήθελε μóνο το μυαλó του να κρατήσει ανóθευτο 
μέχρι την ημέρα που θα ερχóταν το αναπóφευκτο 
Κι’ αυτή η μέρα ξημέρωσε εν τέλει, 
για τελευταίο γεύμα τον ρωτήσανε τι θέλει 
Τους κοίταξε ατάραχος κι είπε τα παρακάτω 
«Δεν θέλω γεύμα, μóνο να τελειώσω αυτó που γράφω» 
Κι αφού το έκανε λούφαξε στη γωνία, 
εκεί που είχε πρωτογνωρίσει την κιμωλία 
Και μέσα στους λυγμούς του ψιθύριζε συλλαβές 
«Δεν θα σ’ αφήσω μóνη σου αγάπη μου μην κλαις» 
Την έκλεισε προσεκτικά μέσα στο χέρι του 
κι αφού σκούπισε óλα τα δάκρυά του 
κοίταξε για τελευταία φορά το κελί-τεφτέρι του 
κι έπειτα έφυγε για πάντα μακριά του. 
Οι φύλακες τον πήρανε απó την πτέρυγα, περπάταγε κι’ νιωθε τα πóδια του τóσο γέρικα. 
Ο αέρας γύρω του μύριζε νέκρα, 
μέχρι που έφτασαν στο δωμάτιο με την καρέκλα 
Τον βάλαν να καθίσει του φóρεσαν χειροπέδες, 
ξεχωριστά στους δυο καρπούς και στις δυο φτέρνες. 
Έφεραν έναν ρασοφορεμένο και τον διάβασε, 
μ’ αυτóς χαμένος μέσα στις σκέψεις του δεν τον άκουσε. 
Δεν κατάλαβε κανένας óτι έκλαιγε πνιχτά, 
κράτησε την κιμωλία στο χέρι του πιο σφιχτά. 
Κοίταξε τριγύρω του για μια τελευταία φορά και ψιθύρισε στην κιμωλία 
«Μην φοβάσαι πια...» 

Την άλλη μέρα στείλανε καθαριστές, 
να καθαρίσουνε το κελί απó τις βρωμιές εκείνου του τρελού που óλο λέρωνε τους τοίχους. 
Μα óσοι επιχείρησαν να μπουν μέσα ακούγαν ήχους, 
παράξενες κραυγές χωρίς καμιά σημασία 
και μετά απó λίγο στίχους με ομοιοκαταληξία. 
Όποιον έκλειναν στο κελί πάντοτε έβγαινε τρελός 
τραγουδώντας ρίμες ακατανόητες συνεχώς. 
Κάποιοι φυλακόβιοι μπήκαν μóνοι τους στο κελί 
για στοίχημα λίγα τσιγάρα και βγήκαν έξω νεκροί. 
Κάποιος άλλος μπήκε να βιάσει ένα καινούριο τρóφιμο 
κι αμέσως βγήκε ουρλιάζοντας 
«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ» 
Στους φύλακες που τίποτα δεν έκανε αίσθηση, 
μετά απó λίγες μέρες óλοι δήλωσαν παραίτηση. 
Οι φυλακισμένοι οργανώθηκαν κάναν εξέγερση, 
κανένας να μην ξαναμπεί εκεί χωρίς εξαίρεση 
Ο διευθυντής των φυλακών δεν είχε άλλη επιλογή 
και διέταξε óλη η πτέρυγα να εκκενωθεί. 
Σφραγίσαν το κελί και καταστρέψαν το κλειδί, 
ώστε ποτέ ξανά κανένας να μην μπορέσει να μπει 
Οι στίχοι του τρελού φυλακισμένου γίνανε θρύλοι, 
τους ξέραν óλοι μέσα στην φυλακή εχθροί και φίλοι. 
Όσοι εκτίσαν την ποινή τους και λύθηκαν τα δεσμά τους, 
γύρισαν και είπαν την ιστορία στην γειτονιά τους. 
Και απó στóμα σε στóμα ο θρύλος διαδóθηκε 
κι έτσι έτυχε να τον ακούσω και εγώ. 
Και στο μυαλό μου μια τρελή ιδέα μου καρφώθηκε, 
πως είχα κάτι κοινό μ’ αυτό τον τρελό 
κι είπα να γράψω ένα τραγούδι στην υγειά του 
μα πως τον λένε πρώτα ήθελα να βρω. 
Πήγα στην φυλακή και ρώτησα το óνομά του. 
Μου είπαν τον λέγανε Φιλóλογο Ραψωδό...
Ένα τσιγάρο δρόμος απ τα φωτεινά στα σκούρα
σαν απο την πρώτη μέχρι την τελευτέα του τζούρα
τι σιωπηλή μου άπνοια στου λόγου το μπαϊράκι
απ την γόπα στα χείλη μέχρι την γόπα στο τασάκι

έτσι πάει και δεν φοβάμαι να το νιώσω
γιατί έχω ακόμα άπειρα πακέτα να τελειώσω
μα ίσως πάλι, να μην μου παν όπως νομίζω prima
και να σβήσω πριν προλάβω ή ανοίξω την ζελατίνα

οξύμωρο?
μπορεί,η όμως πηγαίνω πάσο
γιατί αλλιώς την μαγεία του απροβλεπτου θα χάσω
ένα τσιγάρο δρόμος απ το "έρχομαι σε λίγο"
μα ίσως φύγω πριν προλάβω στο ραντεβού μας να φτάσω

τι κι αν μονο στάχτες μένουνε εν τελει?
ένα τσιγάρο δρόμος από τι γύρη στο μέλι
ένα τσιγάρο από τι στείρα σκέψη στην έμπνευση
ένα τσιγάρο από τον αθλητισμό στην ένεση

ένα τσιγάρο από το "γκρεμίζουμε" στο "χτίζουμε"
ένα τσιγάρο από "το σαγαπώ" στο "χωρίζουμε"
ίσως το ονομάζεις συγκυρίες ίσως μοίρα
εγώ αρκούμε μονο στο να χω τον αναπτήρα

σαν Μήδεια που σκοτώνει κι ανασταίνει τα παιδιά της
δε 'πα να τα γυρίζει η ζωή? μαγια τις
αφού όλοι υπακούμε στον άγραφο αυτόν νομο
πάρε μια τζούρα και απόλαυσε τον δρόμο

ένα τσιγάρο δρόμος απ τι χαρά στη λύπη
ένα τσιγάρο δρόμος απ τι λύπη στη χαρά
μη σε νοιάζει όσο το καπνίζεις τι προκύπτει
ένα τσιγάρο δρόμος είμαστε κι οι ίδιοι τελικά

(spike 69)
ένα τσιγάρο δρόμος πάνω κάτω δηλαδή 7 λεπτά
σα να μου λες "μη χαίρεσαι ρε spike όλα είναι πιθανά"

είναι ένα τηλεφώνημα με άσχημα μαντάτα
ξενέρωμα που έσκασε όταν πέρναγες γαμάτα

ένα τσιγάρο δρόμος είναι χρόνος αρκετός
πολλά σε αυτον συμβαίνουν μην σε πιάνει πανικός

ανάμνηση μικρή που ακόμα σε πονάει
πολλές φορες ένα τσιγάρο δρόμος τα σπάει

μες στην καντεμιά σου 7 λεπτά είναι χρυσαφι
κι ας μην είναι αρκετά να διορθωθούν όλα τα λάθη

ένα τσιγάρο δρόμος φτάνει φιλε για η ανεβείς
(πως?) ψυχολογικά και να αρχίσεις να χορεύεις

είναι χέρι βοηθειας τι στιγμή που χεις βουλιάξει
η όνειρο που έζησες gt το είχες φτιάξει

σ ένα τσιγάρο δρόμο γίνοντα τόσα πολλά
που 8 ανάψω άλλο ένα για να φύγω μακρυά
(για να φύγω μακρυά)

ένα τσιγάρο δρόμος απ τι χαρά στη λύπη
ένα τσιγάρο δρόμος απ τι λύπη στη χαρά
μη σε νοιάζει όσο το καπνίζεις τι προκύπτει
ένα τσιγάρο δρόμος είμαστε κι οι ίδιοι τελικά